Wulan
mlaku sansaya nduwur
Lintang
kang cumlorot ing tawang
Kumleyengan
ing saknduwure tawang
Sumribite
angin anggawe wengi sansaya nyenyet
Kangmas…
Delenga
rembulan kang nangis ing kamar iki
Delenga
srengenge kang umpetan ing kamar iki
Hanamung wengi kang nyekseni
Rembulan
lan srengenge kang saya mbleret
Kangmas…
Aku amung
bisa nyelehake pangarep-arep
Marang
katresnan kang gumantung
Aku amung
bisa nyawang
Pasuryanmu
saka banyu kang tumetes
Kangmas…
Aku amung
nduwening pepenginan
Pepenginan
yen tresnaku iki
Tresna
kang sinambung
Kayata
Rama lan Shinta
Ananging
Kabeh iku
amung impen
Impen
kang anggawe tatuning ati, batin lan uga raga
Aku lan
sliramu ora bakal jejodoh
Amarga sliramu
ora tau wungu
Yen tresnaku
iku tresna kang asih
Katresnanan
iki geguritan kang sejati
Kang
tansah urip ing ati iki
Sanajan
sliramu ora nggubris
Marang
tresna kang asih iki
Tresnaku
bakal ora binagi ing liya
Tidak ada komentar:
Posting Komentar